Dzień IV (czwartek 02.12)
O Maryjo, pełna łaski, odblasku świętości samego Boga, zachwycasz oczy i serca wszystkich pokoleń ziemi, bo wiecznie jesteś piękna, kwiatem cnót wonnych okryta i owocami macierzyńskiej miłości darząca. Uproś nam u Stwórcy łaskę, byśmy, pozbywszy się grzechu, kształtowali w sobie Jego obraz, stając się odbiciem Jego doskonałości.
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Módl się za nami, Dziewico Niepokalana
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się:
Boże, który przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Dziewicy, przygotowałeś Synowi swojemu godne mieszkanie na mocy zasług przewidzianej Jego śmierci i zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, dozwól nam, za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
Słowo Boże usłyszane w Kościele, czytane z Kościołem jest naprawdę słowem, które Bóg kieruje do nas. Do nas czyli do swojego ludu – Kościoła na całym świecie, do naszej wspólnoty parafialnej, do naszej rodziny i każdego chrześcijanina osobiście. Słowem tym mówi nam o sobie i o nas samych w tej konkretnej sytuacji życiowej, w której teraz się znajdujemy.
Każdej niedzieli, ale także każdego dnia tygodnia, kiedy celebrowana jest Eucharystia, zanim na ołtarz przyjdzie pod postaciami chleba i wina Pan Jezus, aby ofiarować się Ojcu za nasze grzechy, najpierw usłyszymy liturgię Słowa. Liturgia Słowa to dwa czytania (w tygodniu jedno), psalm i Ewangelia. A także homilia kapłana, która ukazuje jak usłyszane słowo Boże odnosi się do życia wspólnoty wierzących.
